სიზმრები, რომლებშიც გარდაცვლილი ახლობლები გვსტუმრობენ, იწვევს შფოთვას, შიშს ან დაბნეულობას. განსაკუთრებით საშიშია ის მომენტი, როდესაც გარდაცვლილი სიზმარში გვეძახის, თითქოს გვიწვევს, რომ გავყვეთ. ეკლესიის მსახური განმარტავს ასეთი სიზმრის ნამდვილ მნიშვნელობას და იმას, თუ როგორ უყურებს მას ეკლესია.
რატომ ჩნდებიან მკვდრები სიზმრებში?
ასეთი სიზმრები ნაცნობია ყველა ასაკისა და კულტურის ადამიანისთვის. თუმცა, როგორც მღვდელი აღნიშნავს, ყველას სწორად არ ესმის მათი მნიშვნელობა. ბევრი მაშინვე აღიქვამს ასეთ სიზმრებს, როგორც ცუდ ნიშანს ან მოახლოებული კატასტროფის ნიშანს, შიშსა და ცრურწმენას ემორჩილება.
თუმცა, ეკლესია მოუწოდებს, ასეთ სიზმრებს სხვაგვარად შეხედონ. მღვდლის თქმით, უმეტეს შემთხვევაში, ისინი არ არის საშიში და არ წარმოადგენს მისტიკურ „სიკვდილის ძახილს“. პირიქით, ასეთ სიზმრებს შეუძლიათ ასახონ ღრმა სულიერი კავშირი, სიყვარული და მეხსიერება, რომელიც გრძელდება ადამიანის ამ ცხოვრებიდან წასვლის შემდეგაც კი.
თუ გარდაცვლილი გიხმობთ – რისი არ უნდა გეშინოდეთ
ხალხი განსაკუთრებით შფოთავს, როდესაც გარდაცვლილი ნათესავი ან ნაცნობი სიზმარში უხმობს. მღვდელი ხაზს უსვამს: ამ შემთხვევაში პანიკა საჭირო არ არის. ასეთი „მოწოდება“ სიტყვასიტყვით არ უნდა იქნეს აღქმული. ყველაზე ხშირად, ეს სიმბოლურად გამოხატავს გარდაცვლილის სულის ცოცხლებისგან ლოცვითი მხარდაჭერის საჭიროებას.
ეკლესია გვასწავლის, რომ ადამიანებს შორის სიყვარული სიკვდილით არ მთავრდება, არამედ სულიერი მზრუნველობით გრძელდება. სწორედ ამიტომ შეიძლება გარდაცვლილი გამოჩნდეს სიზმარში – არა იმისთვის, რომ შეგაშინოს, არამედ იმისთვის, რომ საკუთარი თავი შეგახსენოს და ლოცვა ითხოვოს.
გარდაცვლილისთვის ლოცვა მთავარია
მღვდელმა ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ასეთ სიზმარში ყველაზე სწორი და ღირებული პასუხი გულწრფელი ლოცვაა. თუმცა, ამით არ უნდა შემოიფარგლო.
გულიდან წამოსულ ლოცვას განსაკუთრებული ძალა აქვს: როდესაც ადამიანი, საკუთარი სიტყვებით ან ლოცვების წიგნიდან, მიმართავს ღმერთს და გარდაცვლილის სულის განსვენებას ითხოვს. ასეთი ლოცვა ცოცხალი სიყვარულისა და ნამდვილი სულიერი თანაგრძნობის გამოხატულება ხდება, რომლის შეცვლაც ფორმალური რიტუალით შეუძლებელია.
რა უნდა გააკეთოთ ასეთი სიზმრის შემდეგ
თუ გარდაცვლილი ადამიანი დაგესიზმრათ, განსაკუთრებით თუ ის გელაპარაკათ ან თავისთან მიგიწვიათ, ეკლესია გვირჩევს:
გვერდით გადადეთ შიში და შფოთიანი ფიქრები;
კეთილი სიტყვით გაიხსენეთ გარდაცვლილი;
ილოცეთ მისი სულისთვის სახლში ან ეკლესიაში;
თუ შესაძლებელია, აანთეთ სანთელი მისი სულის განსასვენებლად;
შეინარჩუნეთ შინაგანი სიმშვიდე და ნდობა ღმერთის მიმართ.
მღვდელი გვახსენებს: სიზმრები არ უნდა გახდეს პანიკის წყარო ან ცრურწმენის მიზეზი. გაცილებით მნიშვნელოვანია, რომ ისინი სულიერ ნიშნად აღვიქვათ – შეხსენება ცოცხლების სიყვარულის, ხსოვნისა და პასუხისმგებლობის შესახებ მათ მიმართ, ვინც უკვე მარადისობაში გადავიდა.
შიშის ნაცვლად – რწმენა და სიყვარულიამრიგად, გარდაცვლილთან დაკავშირებული სიზმარი არ არის სიკვდილის განაჩენი ან საბედისწერო ნიშანი, არამედ არის მიზეზი, რომ შევჩერდეთ, დავფიქრდეთ და სულიერი მზრუნველობა გამოვავლინოთ. ეკლესია გვასწავლის, რომ ასეთ ნიშნებს შიშით არ ვუპასუხოთ, არამედ ლოცვით, რწმენითა და სიყვარულით – რაც ჭეშმარიტად აკავშირებს ცოცხლებსა და მკვდრებს.
user